Huizen in coronatijd – Kasteel Rooibos
Vraag jij je nou af hoe een studentenhuis omgaat met corona? Kasteel Rooibos (meidenhuis met VGSW’ers en Ichtianen) geeft jullie graag een kijkje achter de schermen.
Corona week 1-3
De naam Kasteel komt natuurlijk wel ergens vandaan, onder andere vanwege de enorme tuin om ons ‘kasteel’. Het paradijs op aarde voor een student. Afgelopen 2 maanden hebben we absoluut niet stilgezeten. Nou ja, wat studeren betreft was het een karige boel: van de 5 jonkvrouwen die het kasteel rijk is, is er 1 afgestudeerd, 1 vindt hbo toch eigenlijk wel makkelijk, en 1 heeft haar studie op een laag pitje staan.
In de praktijk dus tijd om de tuin op te knappen, een tafelvoetbaltafel aan te schaffen, te BBQ’en, en maximaal te sporten. En ja, Neline is te goed in tafelvoetbal, daar moet eigenlijk verandering in komen.
Corona week 4-6
Deelden we in de eerste weken letterlijk elke koffiepauze, lunch en avondmaaltijd, gaan we inmiddels toch iets meer ons eigen ding overdag: iets minder vaak koffie samen, waar tegenover staat dat de verassingsactiviteiten gestaag doorgang vinden. 1 april in het bijzonder.
Koningsdag is een feestje: we hebben als huis ons eigen kleedjesmarkt georganiseerd (em, tsjah, dit zegt misschien wel iets over de hoeveelheid kleding die in onze kast nutteloos ligt te zijn…), en lopen we nu gezellig in elkaars oude kleding. Ook hebben we een huishamster aangeschaft met de memorabele doopnaam: Corona Albertina Heijn en als roepnaam: Ronnie (afbeelding 4). Helaas blijkt dat hamster zich wel houden aan hun natuurlijke ritme, wat ervoor zorgt dat we Ronnie alleen zien als we te laat gaan slapen.
De afgelopen weken is ons kasteel langzaam in een dierentuin veranderd. Irmen leeft haar paardenliefde bij gebrek aan beter uit op de koeien op ons landgoed en Martine haakt gibra’s.
Ergens in week 5 hebben we de stap gewaagd om bezoek te ontvangen van een ander verenigingshuis: 2 heren van de Graanscffuur hebben een dagje geholpen bij ons in de tuin. Met dank aan deze heren kun je nu bijna gaatjes-in-uw-band-loos onze oprijlaan betreden.
Voor sommige van de jonkvrouwen is naar huis gaan geen optie, voor anderen een vrijwillige keus. We kunnen in ieder geval zeggen dat we housebonding van onze bucketlist af kunnen strepen. Hoewel we voor corona veel met elkaar deden, is de onderlinge band inmiddels wel versterkt, wat heel leuk is om te zien. Voorlopig zijn de Jonkvrouwen elkaar niet zat, maar we zien er wel naar uit om u binnenkort weer te mogen verwelkomen in ons Kasteel!
