Bezinningsweekend
Het is vrijdagavond 15 februari als ik, net als vele andere VGSW’ers, door het door helder maanlicht verlichte Veluwe landschap richting Otterlo fiets. Het is weer tijd voor het bezinningsweekend, een weekend waar we met de VGSW bezig gaan met ons geloofsleven. Even uit de studentenwereld stappen om in alle rust na te denken over onze relatie met God. Dit jaar doen we dat onder het thema ‘God weerspiegelen’, naar aanleiding van 2 Korintiërs 3:18.
Bij aankomst worden we warm ontvangen met koffie en thee en, na al onze spullen weggelegd te hebben, is ook de eerste lector van het weekend gearriveerd: ds. Matthijs Haak. Hij neemt ons mee naar het oude testament, naar Ezechiël om precies te zijn. Ezechiël is een heel excentriek en extreem Bijbelboek, waarin God zich bekendmaakt en zijn oordeel uitspreekt over Israël. Tegelijkertijd spreekt het boek ook over een oneindig perspectief, er wordt namelijk ook al gesproken over de nieuwe hemel en nieuwe aarde!
In de lezing zien we hoe God zich bekend maakt aan Ezechiël als de HEER de heerlijkheid. Hij is zó groot en zó heilig. Hij verschijnt in Babel (waar een deel van Israël in ballingschap was) en brengt vuur met zich mee om te oordelen én te reinigen. Hij komt met een schokkende boodschap (Ezechiël 11:23): God verlaat de tempel! Dit is het absolute dieptepunt van het oude testament, maar tegelijkertijd zien we in het vervolg van het hoofdstuk een beloftevolle boodschap: God geeft een nieuw hart, het versteende hart wordt een levend hart! Dit is een verwijzing naar de komst van Jezus Christus, die door zijn kruisdood, ons hart wil vernieuwen! De HEER de heerlijkheid is gekruisigd om ons te redden, een grotere tegenstelling is niet mogelijk! Maar dankzij deze tegenstelling is er voor ons versteende hart weer nieuw leven mogelijk!
Matthijs Haak wordt, na enkele vragen, bedankt door de meditaatcie en de rest van de avond kunnen we napraten over de lezing en staan er diverse spellen klaar en kan er geborreld worden.
Na een gezellige avond zoekt iedereen zijn bed weer op, om de volgende ochtend vroeg, na een frisbee sessie buiten, te ontbijten.
Ondertussen arriveert de volgende lector: ds. Bert Weerd.
Hij neemt ons mee in het praktische aspect van het thema, hoe kunnen we Gods grootheid nu in de praktijk laten zien? We denken al snel aan allerlei goede werken en vrijwilligerswerk et cetera, maar is dat nu Gods grootheid laten zien? Bij Gods grootheid in ons leven kunnen we denken aan de vruchten van de Geest, deze kunnen wij gebruiken om mensen te laten zien hoe groot God is. Deze vruchten krijgen we van de Geest, dus dan is het niet de bedoeling dat we, bij wijze van spreken, naar de supermarkt lopen om extra vruchten te kopen en deze in onze boom te hangen! Het is belangrijk om in te zien waar God jou voor wil gebruiken en welke vruchten de Geest jou heeft gegeven. En natuurlijk kan dit te maken hebben met vrijwilligerswerk en andere goede werken, maar we moeten ook Gods vruchten die we in ons normale leven uitstralen niet onderschatten. Gods grootheid uitstralen is ook iets wat we kunnen doen in de simpele dingen in het leven, in hoe we ons in het normale leven gedragen! Wees je bewust van de gaven die de Geest je geeft en benut deze om Gods grootheid te laten zien aan anderen in de wereld!
Na enkele vragen wordt Bert Weerd bedankt door de meditaatcie en is het tijd voor de lunch.
Na de lunch is het tijd voor de werkwinkels, waarbij we keuze hadden tussen een drietal werkwinkels, namelijk een natuurwandeling, tekenen en schilderen en tot slot natuurfotografie. Ook in deze werkwinkels was er dus volop mogelijkheid om bezig te zijn met Gods grootheid, door dit op doek over te brengen, in de natuur te aanschouwen of dit in een beeld proberen te vatten. Ikzelf heb gefotografeerd en ook daarin weer gezien hoe mooi de (Gelderse) natuur is en hoe moeilijk het soms is om de schoonheid hiervan recht te doen in een foto. Gods grootheid is overal zichtbaar!
Nadat iedereen was teruggekeerd van de werkwinkels werden de leiders van de werkwinkels bedankt door de meditaatcie en was het tijd voor de stille tijd. De stille tijd is bedoeld om je te bezinnen op je leven met God. Iedereen doet dit op een andere manier, de een gaat lezen, de ander maakt een wandeling door de natuur, de ander zoekt de ontspanning op. Het is een goede mogelijkheid om terug te kijken op wat er in de lezingen gezegd is en wat dit voor jou betekent.
Na de stille tijd is er mogelijkheid om weer lekker te ontspannen door een potje voetbal/frisbeeën, een spelletje of een boek te lezen. Ook wordt er in de keuken hard gewerkt aan een fantastisch diner (al zeg ik het zelf). Als iedereen heeft kunnen genieten van het diner is er in de avond nog volop ruimte voor spelletjes en andere ontspanning. Hier wordt dan ook volop en tot in de late uurtjes gebruik van gemaakt, waarbij ook nog plezier is gemaakt op/met fietsen.
Op de zondag is er na het ontbijt nog gelegenheid om naar de kerk te gaan en na de lunch wordt een geslaagd bezinningsweekend afgesloten. We hebben er weer ontzettend van genoten en weer veel geleerd! God is groot!
