Bezinningsweekend
Bezinningsweekend bij VGSW is altijd een bijzonder weekend. Ik ben dit jaar voor de tweede keer mee geweest, en weer was ik onder de indruk hoeveel invloed dit weekend kan hebben. Zelf had ik net een tentamenweek achter de rug en had ik wel behoefte aan wat bezinning. Het weekend begon met avondeten met een groep VGSW’ers. Vervolgens stapten we op onze stalen rossen naar Otterlo, en met hier en daar wat moeilijkheden en problemen kwamen we aan op de kampeerboerderij. We mochten gelijk luisteren naar dominee Balk, uit de GKV in Wageningen, die ons iets kwam vertellen over wat waarheid voor hem betekent. De rest van de avond bestond uit spelletjes spelen, een biertje drinken en serieuze (en wat minder serieuze?) gesprekken voeren. Na een goede nachtrust mochten we met elkaar ontbijten en daarna in reflectiegroepen nadenken over de lezing van de dag ervoor. Er was een gebedswandeling, discussie, persoonlijk verhaal en creatief. Zelf heb ik met anderen een prachtig drieluik geschilderd (te bewonderen in delen bij verschillende VGSW’ers thuis). Na de reflectie was het tijd om te zingen, wat met VGSW altijd wel voor interessante situaties zorgt. Vervolgens werd VGSW vrijgelaten op de boerderij, en we waren helemaal in ons element. Want wie wordt er nou niet blij van een boerderij vol met geurende runderen? Er werden koeien geaaid, hooi gegooid en vrienden gemaakt met honden. Daarna mocht VGSW even losgaan in allerlei creatieve vormen. Er werd gevoetbald, getekend, met (negatieve) energiestromen gegooid (vraag maar aan amice Spek), en heerlijke bonbons gemaakt. En toen was het alweer tijd voor avondeten. Terwijl een deel van VGSW hard in de keuken stond te zwoegen om het eten op tafel te zetten, kon de rest genieten van een heerlijk uurtje stille tijd. Na het eten kwam Sjoerd van der Wielen langs om te vertellen over tekst en context in de Bijbel. ’s Avonds werd er maximaal gebruik gemaakt van de legendarische 8-persoons tafeltennistafel en werd er nagepraat over de lezing. Zondagochtend werden we allemaal vroeg ons bed uit getrokken om naar de kerk te gaan. We kwamen er allemaal aan als verzopen katten, behalve de mensen die de luxe hadden om met de auto te gaan. Na de kerk konden we genieten van een goede kop koffie en een roze koek, en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan. Nadat er nog een slaapzak in de boom was gehangen (dit keer gelukkig geen fietsen), en er nog wat wasbakken waren verstopt en overstroomd, stapte VGSW weer op de fiets naar Wageningen. Moe maar voldaan kon iedereen, ook ik, weer terugkijken op een geslaagd bezinningsweekend!
Geschreven door: Irmen Boel
